تبیان، دستیار زندگی
اگر در ماه رمضان انسان یک یا چند روز در جایی کار کند که از وطنش 8 فرسخ یا بیشتر دور باشد، نماز و روزه اش چه حکمی دارد؟
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

حکم نماز و روزه کسی که کارش دور از وطنش است!

اگر در ماه رمضان انسان یک یا چند روز در جایی کار کند که از وطنش 8 فرسخ یا بیشتر دور باشد، نماز و روزه‌اش چه حکمی دارد؟

فرآوری : حجت السلام تیموری-بخش احکام اسلامی تبیان
مسافرت

اگر در ماه رمضان انسان یک یا چند روز در جایی کار کند که از شهر محل زندگیش 8 فرسخ یا بیشتر دور باشد؛ یعنی صبح سر کار برود و ساعت 3 بعدازظهر به خانه برگردد و نماز ظهرش را در خانه بخواند، آیا باید روزه اش را بگیرد؟
مراجع عظام تقلید، نماز و روزۀ افرادی که به موجب شغل، سفر می‌کنند را تمام می‌دانند. اما در این باره که تعداد سفرهای این افراد چه مقدار باشد تا نمازشان کامل شود، اختلاف نظر دارند و حداقل، آن را هر ده روز یک بار می‌دانند. پس بر فرض سؤال، گرچه اقتضای شغل شما سفر کردن است، اما چون تعداد روزهای آن کم می‌باشد، در روزهای که به سفر می روید نمازتان شکسته و از روزه گرفتن باید خودداری کنید، مگر این که تا قبل از اذان ظهر به وطن خود یا جایی که قصد دارید حداقل ده روز بمانید برسید.

حضرت آیت الله خامنه ای (دامت برکاته):

فاصله وطن فعلی شما تا محل کارتان 5/22 کیلو متر یا بیشتر باشد و شما حداقل هفته ای یک بار یا هر ده روز یک بار به آنجا می روید به عنوان دائم السفر(کسی که شغل او در سفر است)، نمازتان کامل و روزه گرفتن شما صحیح است.

. حضرت آیت الله سیستانی (دامت برکاته):

عنوان کثیر السفر بر کسى صدق مى‌کند که حداقل در هفته سه روز یا در ماه ده روز در مسافرت باشد و تصمیم بر ادامه‌ی این وضع براى حداقل شش ماه در سال و یا سه ماه در دو سال به بالا داشته باشد (البته در ماه اوّل باید احتیاطاً بین شکسته و تمام جمع کند)، ولى کسى که در هفته یک روز در سفر است عنوان کثیر السفر بر او صدق نمى‌کند و اگر در هفته دو روز در سفر باشد بنا بر احتیاط واجب هم شکسته بخواند هم تمام.

حضرت آیت الله سبحانی (دامت برکاته):

هرگاه فردى به طور مرتب در هر هفته یا ده روز دو روز به سفر مى‌رود و به وطن برمى‌گردد و این کار دو ماه ادامه پیدا کند، باید نماز خود را تمام بخواند و روزه بگیرد. البته در سفر اول، حکم مسافر دارد و در سفر دوم احتیاط کند (نماز را هم تمام و هم شکسته بخواند) و در سفر سوم به بعد، نماز او تمام است.

حضرت آیت الله صافی گلپایگانی (رحمةالله علیه):

دائم السفر یعنى کسى که بدون توقف ده روز در یکجا (وطن و یا غیر وطن) مسافرت کند و معلم و یا محصّل که شغل او در سفر است و هر هفته به شهر یا روستاى خود برمى‌گردد،نماز او تمام و روزه او [حتی در مسیر راه] صحیح است.

حضرت آیت الله مکارم شیرازی (دامت برکاته):

چنانچه حداقل دو ماه و هر ماه سه روز درهفته در رفت و آمد باشید (در ماه 12 روز)، در حکم کثیرالسفر هستید و نماز و روزه‌ی شما در بین راه و محل کار کامل است در غیر این صورت شکسته می‌باشد.
.

حضرت آیت الله بهجت (رحمةالله علیه):

کثیرالسّفر کسى است که غالباً در کمتر از ده روز به حدّ مسافت شرعى رفت و آمد کند. به حدّى که عرفاً مصداق کثیر السّفر شود

حضرت آیت الله تبریزی (رحمةالله علیه):

چنانچه براى کار که مدت آن دو ماه یا بیشتر باشد بین محل کار و وطن به اندازه‌ی مسافت شرعى حداقل هفته‌اى یک بار تردد کند نمازش در این سفرها تمام و روزه‌اش صحیح است.

حضرت آیت الله گلپایگانی (رحمةالله علیه):

در صورتى که تصمیم دارد در مدّت قابل اعتنائى هر هفته، مسافرت مزبور را ادامه دهد، حکم دائم السّفر را دارد و روزه و نمازش کامل است

خلاصه:
مراجع عظام تقلید، نماز و روزۀ افرادی که به موجب شغل، سفر می‌کنند را تمام می‌دانند. اما در این باره که تعداد سفرهای این افراد چه مقدار باشد تا نمازشان کامل شود، اختلاف نظر دارند و حداقل، آن را هر ده روز یک بار می‌دانند. پس بر فرض سؤال، گرچه اقتضای شغل شما سفر کردن است، اما چون تعداد روزهای آن کم می‌باشد، در روزهای که به سفر می روید نمازتان شکسته و از روزه گرفتن باید خودداری کنید، مگر این که تا قبل از اذان ظهر به وطن خود یا جایی که قصد دارید حداقل ده روز بمانید برسید.


منبع:
1. امام خمینى، توضیح المسائل (محشّى)، ج ‌1، ص 704، دفتر انتشارات اسلامى ، قم، چاپ هشتم، 1424ق؛ سایت معظم له، به نشانی: www.sistani.org/index.php?p=827020&id=915&perpage=32#12834.
2. بر گرفته از سایت آیت الله سبحانی.
3.صافى گلپایگانى، لطف الله، جامع الأحکام، ج‌1، ص 114 و 116، انتشارات حضرت معصومه سلام الله علیها، قم، چهارم، 1417 ه‍ ق.
4. استفتا از دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی)، توسط سایت اسلام کوئست؛ بر گرفته از نمایه 16403.
5.. بهجت، محمد تقى، استفتاءات، ج‌2، ص 425، دفتر حضرت آیة الله بهجت، قم، اول، 1428 ه‍ ق.
6.تبریزى، جواد، استفتاءات جدید، ج ‌2، ص 81، قم، چاپ اول، بی تا.
7.گلپایگانى، سید محمد رضا، مجمع المسائل، ج ‌1، ص 212، دار القرآن الکریم، قم، چاپ دوم، 1409ق.

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.