معیار وطن بودن چیست؟
امام زمان علیه السلام «و اما الحوادث الواقعه فارجعوا فیها الی رواة حدیثنا فانهم حجتی علیکم و انا حجت الله علیهم » در حوادثی که پیش می آید، به کسانی مراجعه کنید که حدیث ما را نقل می کنند، بدرستی که آنها حجت من بر شما و من حجت خداوند بر آنها هستم.
حضرت آیة الله خامنه ای(مدظله):
مادامی که قصد ماندن همیشگی در جایی نداشته باشد وطن محسوب نمی شود مگر آنکه آنقدر بماند که عرفا بگویند آنجا وطن اوست.
حضرت آیة الله فاضل لنکرانی(ره):
ظاهرا محلی را که انسان به عنوان وطن جدید انتخاب می کند به صرف نیت، توطن و سکونت دائمی در آن محل، آنجا حکم وطن را پیدا نمی کند. بلکه باید مدتی بماند تا عرفا صدق کند آن محل وطن و مسکن اوست و این مدت به لحاظ اختلاف موقعیت و شغل و امکانات افراد، کم و زیاد می شود. ممکن است نسبت به فردی پس از ماندن مدتی کوتاه صدق کند و نسبت به فردی دیگر پس از مدتی طولانی. و ملاک کلی همان صدق عرفی است. لازم به ذکر است که در موارد مشکوک اگر شخص قصد اقامه نکرده باید احتیاط کند و نماز را جمع بخواند.(جامع المسائل141/2)
حضرت آیة الله بهجت(ره):
کافی نیست و معیار صدق وطن است. عرفا اگر به قصد همیشه ماندن مدتی بماند که صدق عرفی نماید وطن محسوب می شود.
حضرت آیة الله مکارم شیرازی(مدظله):
هر گاه قصد داشته باشد برای مدت طولانی مثلا یک سال یا بیشتر در آنجا بماند به منزله وطن اوست.
حضرت آیة الله صافی گلپایگانی(مدظله):
در فرض سوال محل مذکور وطن او محسوب نمی شود و وطن شدن جایی برای کسی موقوف بر قصد توطن است.
حضرت آیة الله تبریزی(ره):
در فرض مزبور نماز او تمام و روزه گرفته می شود، اگر چه کمتر از ده روز بماند.
بخش احکام اسلامی تبیان
منبع: کتاب "مسائل جدید از دیدگاه علما و مراجع"