تبیان، دستیار زندگی
براى چه كسانى باید هدیه فرستاد؟ پیغمبر صلى الله علیه و آله براى هر كس چهار هدیه سفارش دادند، فرمودند: یكى از آنهایى كه باید براى او قبل از آرزوى مرگ، یا قبل از مردن هدیه بدهى، ملك الموت است. باید برایش هدیه بفرستى، خوشحالش كنى كه وقتى مى‏آید جانت را بگیرد
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

ارسال هدیه قبل از مرگ‏


ملك الموت به پیغمبر صلى الله علیه و آله مى‏گوید: یا رسول الله! در جان گرفتن از او از پدر نسبت به او مهربانتر هستم. یعنى جانش را مى‏گیرم، طورى كه هیچ دردى را نفهمد، بلكه خوشش نیز بیاید؛ «سَكْرَةُ الْمَوْتِ‏»؛ سكرة به معناى مستى است.


قبض روح

هدیه به ملك الموت‏

براى چه كسانى باید هدیه فرستاد؟ پیغمبر صلى الله علیه و آله براى هر كس چهار هدیه سفارش دادند، فرمودند: یكى از آنهایى كه باید براى او قبل از آرزوى مرگ، یا قبل از مردن هدیه بدهى، ملك الموت است. باید برایش هدیه بفرستى، خوشحالش كنى كه وقتى مى‏آید جانت را بگیرد، پیغمبر به او سفارش كند كه این كسى كه مى‏خواهى جانش را بگیرى، آدم خوب و مؤمنى است و ما قبولش داریم. امام صادق علیه السلام مى‏فرماید:

ملك الموت به پیغمبر صلى الله علیه و آله مى‏گوید: یا رسول الله! در جان گرفتن از او از پدر نسبت به او مهربانتر هستم. یعنى جانش را مى‏گیرم، طورى كه هیچ دردى را نفهمد، بلكه خوشش نیز بیاید؛ «سَكْرَةُ الْمَوْتِ‏»؛ سكرة به معناى مستى است.

باید كارى كرد كه قبل از مردن و آرزوى مرگ، ملك الموت محبّ و علاقه‏مند ما باشد، چون اگر از كسى نفرت داشته باشد، خدا مى‏داند كه همین مرگ، چه عذاب دردناكى براى او خواهد شد. با آن شكل و وضعى كه مى‏آید تا جان محتضر را بگیرد، نه شكلش قابل تحمل است و نه جان گرفتنش.

گرفتن جان به طرق مختلف

با توجه به مطلب قبل، قرآن مى‏فرماید:

بعضى‏ها قبل از این كه ملك الموت بیاید تا جانشان را بگیرد، فرشتگانى نازل مى‏شوند، به صورت و پشت او تازیانه‏هایى از عذاب مى‏زنند كه دردش را حتى یك نفر نیز در این عالم نمى‏داند كه چگونه است. «آیات: سجده (32): 11؛ «بگو: فرشته مرگ كه بر شما گماشته شده است [روح‏] شما را مى‏گیرد، سپس به سوى پروردگارتان باز گردانده مى‏شوید.»

مرده‏هاى مؤمن نیز همین طور هستند؛ وقتى چند صد هزار سال بین مرگشان تا برپایى قیامت طول مى‏كشد، در قیامت به همدیگر مى‏گویند: ما چه مدت در برزخ بودیم؟ خدا این گونه بر بندگان خودش آسان مى‏گیرد

نحل (16): 28- 29؛ «همانان كه فرشتگان جانشان را در حالى كه ستمكار بر خود بوده‏اند، مى‏گیرند؛ پس [در آن موقعیت‏] از در تسلیم در آیند [و گویند:] ما هیچ كار بدى انجام نمى‏دادیم. [به آنان گویند: یقیناً انجام مى‏دادید] و مسلماً خدا به آنچه همواره انجام مى‏دادید، داناست.* بنابراین از درهاى دوزخ وارد شوید در حالى كه در آن جاودانه‏اید؛ و بد جایى است جایگاه مستكبران.»

براى چند روز در این دنیا ماندن كه آخرش نیز باید رفت، حق و ناحق، مال حرام، شهوت و رابطه حرام، هیچ نمى‏ارزد. اگر عمرى لذت حرام بچشد، به لحظه آن شكل مردن نمى‏ارزد. نه تنها مردنش، بلكه به لحظه‏اى نگاه كردن به ملك الموت نمى‏ارزد.

2- هدیه به قبر، خود پیامبر اكرم صلى الله علیه و آله فرمودند: دومین كسى كه باید براى او هدیه تهیه كنى قبر است، خانه‏اى كه مى‏خواهى تا قیامت در آن باشى. این هدیه را بفرست كه آن خانه، برایت خانه غربت، وحشت، ظلمت، اختناق، تنهایى و دلگیرى نباشد.

پیغمبر صلى الله علیه و آله مى‏فرماید:

بعضى‏ها كه از دنیا مى‏روند، شب اول قبرشان از شب بهترین دامادهاى كره زمین برایشان شیرین‏تر است. عده‏اى نیز وقتى مى‏میرند، سنگینى و سختى شب اول قبرشان را كسى نمى‏تواند درك كند.

قیامت

خدا در قرآن مى‏فرماید: این گونه افراد، افرادى كه در دنیا به فكر قبر و برزخ خود بوده‏اند، وقتى وارد قیامت مى‏شوند، با كسى كه در كنار آنها است صحبت مى‏كنند و مى‏پرسند: ما چه مدت در برزخ بودیم؟ ممكن است دویست هزار سال در برزخ بوده باشد، اما چون خدا نمى‏گذارد كه این زمان را متوجه شوند، لذا وقتى وارد قیامت مى‏شوند، خیال مى‏كنند كه یك ساعت یا نصف روز در برزخ بوده. مانند اصحاب كهف كه در متن قرآن آمده است، سیصد سال خواب بودند وقتى بیدار شدند، با یكدیگر گفتگو كردند.

«قالَ قائِلٌ مِنْهُمْ كَمْ لَبِثْتُمْ قالُوا لَبِثْنا یَوْماً أَوْ بَعْضَ یَوْمٍ» «كهف (18): 19؛ «و همان گونه [كه با قدرت خود خوابشان كردیم، از خواب‏] بیدارشان نمودیم تا میان خود از یكدیگر [از حادثه اتفاق افتاده‏] بپرسند. گوینده‏اى از آنان گفت: چه مقدار [در خواب‏] مانده‏اید؟ [برخى‏] گفتند: یك روز یا پاره‏اى از روز را [در خواب‏] مانده‏ایم.»

مدتى است كه ما در این غار هستیم؟ یكى از آنها گفت: فكر مى‏كنم یك روزباشد. دیگرى گفت: نه، ما تازه از شهر آمدیم، مگر چقدر اینجا خوابیدیم؟ چند ساعت بیشتر نیست.

دیگرى گفت: گرسنه‏ایم، پول بردار، غذاى پاكیزه بگیریم، یعنى از مكانى كه حلال فروش است، غذاى پاك بخریم. آنها مى‏دانستند كه غذاى ناپاك چه اثرات منفى دارد. به كسى آشنایى ندهیم، چون ممكن است حكومت هنوز به دنبال ما باشد، و وقتى كه مخفى گاه ما را بفهمند، بیایند و ما را بگیرند. مسیر غار تا شهر را كه در دل كوهى نزدیك به اردن بوده و شهر در دامنه همان كوه بود، رفتند. وقتى آمدند، متوجه مى‏شوند كه در و دیوار شهر عوض شده است، گفتند: یعنى چه؟ مگر در ظرف مدت نصف روز شهر عوض مى‏شود؟ دیدند هیچ كدام از چهره‏ها را نمى‏شناسند. درب مغازه غذا فروشى رفتند، گفت: غذاى پخته به ما بده.

قرآن مجید مى‏گوید: سكّه پول را كه درآورد، فروشنده دست او را گرفت، گفت:

بگو این گنج از كجاست؟ گفت: كدام گنج؟ گفت: این پولهاى طلا و نقره. مربوط به سیصد سال قبل است. این‏ها قیمتى است، بگو از كجا آورده‏اى؟ آنها تازه فهمیدند كه سیصد سال است كه خوابیده بودند و متوجه نشده بودند.

مرده‏هاى مؤمن نیز همین طور هستند؛ وقتى چند صد هزار سال بین مرگشان تا برپایى قیامت طول مى‏كشد، در قیامت به همدیگر مى‏گویند: ما چه مدت در برزخ بودیم؟ خدا این گونه بر بندگان خودش آسان مى‏گیرد.

3- هدیه براى ترازو و میزان قیامت‏

4- هدیه براى دو فرشته سؤال كننده در قبر

5- هدیه براى صراط و جاده قیامت‏

6- هدیه براى مالك دوزخ‏

7- هدیه براى بهشت و رضوان الهى‏

8- هدیه براى جبرئیل‏

امام صادق علیه السلام مى‏فرماید: ملك الموت به پیغمبر صلى الله علیه و آله مى‏گوید: یا رسول الله! در جان گرفتن از او از پدر نسبت به او مهربانتر هستم. یعنى جانش را مى‏گیرم، طورى كه هیچ دردى را نفهمد، بلكه خوشش نیز بیاید؛ «سَكْرَةُ الْمَوْتِ‏»؛ سكرة به معناى مستى است

هدیه‏اى نیز باید براى جبرئیل بفرستید، چون او فرشته مقرب پروردگار است كه شفاعت و دعایش روز قیامت كار مى‏كند. جبرئیل اهل نظر است. قرآن مى‏گوید: او به قدرى مقام دارد كه كسى كه دشمن جبرئیل است، كافر است و از تمام رشته‏هاى رحمت خدا جدا است. یهودى‏ها، دشمن جبرئیل هستند و علت دشمنى‏شان نیز این است كه مى‏گویند: ما پیغمبرى مانند موسى علیه السلام و كتابى مانند تورات داشتیم، چرا جبرئیل آمد و مقام نبوت را براى این شخص عرب آورد و چراغ آیین ما را خاموش كرد؟ علماى یهود، سخت با جبرئیل دشمن هستند. پیغمبر فرمودند: براى جبرئیل نیز هدیه بفرست.

9- هدیه براى رسول خدا

10- هدیه براى خدا

پیغمبر صلى الله علیه و آله فرمودند: براى هر نفر از این‏ها چهار هدیه بفرست كه جمعاً چهل هدیه مى‏شود.

اى صوفى شراب آن گه شود صاف‏

كه در شیشه بماند اربعینى‏ «دیوان میرزا محمدتقى حجةالاسلام متخلص به نیر.»

در دستورهاى اسلامى چهل، عدد مقدسى است:

«وَ واعَدْنا مُوسى‏ ثَلاثِینَ لَیْلَةً وَ أَتْمَمْناها بِعَشْرٍ فَتَمَّ مِیقاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِینَ لَیْلَةً» «اعراف(7): 142»

پیغمبر صلى الله علیه و آله فرمودند: وقتى هدایا را فرستادى، به تو اجازه مى‏دهم كه آرزوى مرگ كنى، چون این مرگ، زیباترین مرگ است، چرا؟ چون مى‏خواهى در آغوش پرمحبت ملك الموت، برزخ، قبر، نكیر و منكر، ترازوى الهى، صراط مستقیم قیامت قرار بگیرى. مى‏خواهى جبرئیل برایت دعا كند، من از تو شفاعت كنم و خدا به تو نظر لطف كند، پس این هدیه‏ها را بفرست.(2)»

بخش قرآن تبیان


منبع :

سایت عرفان