مواردی که بر شخص در حال احرام حرام است

مالیدن انواع پمادهاى طبّى بر بدن براى معالجه و درمان مانعى ندارد. (آیة الله مكارم شیرازى) ولی اگر در آن بوى خوش باشد مالیدن آن كفاره دارد و كفاره‌اش یك گوسفند است هر چند از روى اضطرار باشد. (موسوى شاهرودى)

با توجه به این که گفته می‌شود، قسمتى از ستون توسعه یافته جمره عقبه، خارج از منىٰ ساخته شده است، اما این مشکل در جمرات دیگر وجود ندارد، و پاسخ این سوال در دو بخش ارائه می‌شود:

1. رمی جمرات سه گانه فعلی:

الف. مطابق دیدگاه برخی از مراجع تقلید[1] رمی جمرات به هر کجای جمرات توسعه یافته باشد، کفایت می‌کند.

ب. مطابق دیدگاه برخی دیگر مراجع،[2] در صورت امکان و بدون عسر و مشقت باید محلّ ستون قبلى را رمى کرد، امّا در صورت ضرورت و مشقت، رمی دیوارهای جدید کفایت می‌کند.

2. رمی جمره عقبه در قسمت توسعه یافته خارج از منی:

برخی از مراجع[3] در این‌باره می‌گویند، رمی محدوده خارج از منی کفایت نمی‌کند. [4]

جواب: خیر ذابح باید شیعه باشد. (استفتائات امام خمینی(ره)، ج1، ص466، س98)

مالیدن انواع پمادهاى طبّى بر بدن براى معالجه و درمان مانعى ندارد. (مكارم شیرازى، ناصر، مناسك عمره مفرده، ص 81) ولی اگر در آن بوى خوش باشد مالیدن آن كفاره دارد و كفاره‌اش یك گوسفند است هر چند از روى اضطرار باشد. (موسوى شاهرودى، سید مرتضى، جامع الفتاوى ( عمره مفرده)، ص 71، م 154 )

جواب: در صورت امكان ولو با صبر كردن تا آخر ذی الحجه باید در منی ذبح كند و در هر صورت، ذبح در محلی كه دولت تعیین كرده مجاز است. (استفتائات امام خمینی(ره)، ج1، ص467، س100)

جواب: هیچ كدام از موارد فوق كفاره ندارد. (ر.ک استفتائات جدید امام خمینی(ره)، ج1، ص469)

جواب: اگر بوسیدن با شهوت باشد باید یك شتر كفاره بدهد و اگر بدون شهوت باشد باید یك گوسفند كفاره بدهد. (استفتائات امام خمینی(ره)، ج1، ص468، س106)

1. شكار صحرایی كه وحشی باشد، مگر در صورتی كه ترس داشته باشد از آزار آن.

2. جماع كردن با زن، و بوسیدن، و دست بازی كردن، و نگاه به شهوت، بلكه هر نحو لذت و تمتعی بردن.

3. عقد كردن زن از برای خود یا غیر، چه آن غیر، احرام بسته باشد یا نبسته باشد و مُحِل باشد.

4. استمناء، یعنی طلب بیرون آمدن منی كردن به دست یا غیر آن هر چند به خیال باشد یا به بازی كردن با زن خود یا كس دیگر به هر نحو باشد، پس اگر منی خارج شود كفاره‌ی آن یك شتر است.

5. استعمال عطریات از قبیل مشك و زعفران و كافور و عود و عنبر، بلكه مطلق عطر هر قسم كه باشد.

6. پوشیدن چیز دوخته مثل پیراهن.

7. سرمه كشیدن به سیاهی كه در آن زینت باشد هر چند قصد زینت نكند.

8. نگاه كردن در آینه.

9. پوشیدن هر چه كه تمام روی پا را می‌گیرد مثل چكمه یا جوراب برای مردان.

10. فسوق است و آن اختصاص به دروغ گفتن ندارد، بلكه فحش دادن و به دیگران فخر كردن نیز فسوق است و از برای فسوق كفاره نیست، فقط باید استغفار كند.

11. جدال است و آن گفتن «لا و الله» و «بلی و الله» است.

12. كشتن جانورانی كه در بدن ساكن می‌شوند، مثل شپش.

13. انگشتر به دست كردن به جهت زینت و اگر برای استحباب باشد مانع ندارد.

14. پوشیدن زیور است برای زن به جهت زینت.

15. روغن مالیدن به بدن.

16. ازاله‌ی مو است از بدن خود یا غیر خود چه مُحرِم باشد چه مُحل.

17. پوشاندن سر برای مردان.

18. پوشانیدن زن روی خود را به نقاب و روبند و برقع.

19. در حال حركت بالای سر خود سایه قرار دادن است كه این حكم مختص به مردان است.

20. بیرون آوردن خون از بدن خود.

21. ناخن گرفتن.

22. كندن دندان هر چند خون نیاید.

23. كندن درخت یا گیاهی كه در حرم روئیده باشد.

24. سلاح حمل كردن با خود.

(مناسک محشی طبق فتوای امام خمینی(ره)، ص159 الی207)

چند استفتاء از آیة الله سیستانی دام ظله:

جواب: جایز است و احتیاط آن است که این دو عمره در یک ماه نباشد.

جواب: جایز نیست. البته اگر عمره اش در ماه های حج باشد و او تا یوم الترویه (هشتم ذی حجه) در مکه بماند و قصد حج کند، عمره اش، عمره تمتع به شمار می رود و او باید حج تمتع را به جای آورد.

جواب: در صورتی که این مسأله پس از به پایان رساندن شوط چهارم باشد، بعید نیست که نایب گرفتن برای دیگر شوط ها و همچنین برای سعی، مُجزی باشد. در این صورت او پس از طواف نایب، نماز طواف را می خواند و پس از سعی او موهای سرش را می تراشد ـ یا کوتاه می کند ـ و برای طواف النساء نایب می گیرد و خود نماز آن را به جای می آورد و آن گاه کاملاً از احرام خود بیرون می آید. اما اگر این مسأله مربوط به قبل از شوط چهارم باشد، بیرون آمدنش از حالت احرام بدون آن که به مکه بازگردد و شخصاً اعمال عمره اش را به جای آورد، محل اشکال است.

پی نوشت ها:

[1]. آیات عظام صافى، فاضل، مکارم، نورى؛ آیت اللّٰه صافى: (با وضع فعلى بعید نیست رمى در هر قسمت جمره کافى باشد. البته مهما امکن، احوط و اولى مراعات رمى به حدود ستون قبلى است)؛ آیة اللّٰه مکارم: (پرتاب سنگ به آن حوضچه، هر چند بزرگتر از سابق شده است کافى است، و اگر بر دیوار مزبور بزنند تا در حوضچه بیفتد آن هم کفایت مى‌کند، و هیچ ضرورتى ندارد که جاى ستون سابق را پیدا کنند و به آن بزنند).

[2]. آیات عظام بهجت، تبریزی، خامنه‌اى، سیستانى.

[3]. آیات عظام تبریزى، خامنه‌اى، سیستانى، فاضل و مکارم.

[4]. ر.ک: محمودى، محمد رضا، مناسک حج (محشّٰى)، ص 471، س 933

فرآوری: آمنه اسفندیاری 

بخش احکام اسلامی تبیان

منابع:

سایت اسلام کوئیست

سایت اندیشه قم

پایگاه اطلاع رسانی آیة الله سیستانی دام ظله

مطالب مرتبط:

طهارت بچه ها در طواف تا چند سالگی لازم است؟

حکم سعی صفا و مروه در طبقه دوم چیست؟

حکم شراکت در قربانی