پاسخ به سه سوال شرعی!!

در این مقاله سه سوال شرعی را مطرح و پاسخ آن را تقدیم شما عزیزان می کنیم:

دفتر حضرت آیة الله العظمی خامنه ای (مد ظله العالی):

در فرض سۆال جایز نیست.

دفتر حضرت آیة الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):

اگر با اجازه مسئول صلاحیت دار باشد اشکال ندارد.

دفتر حضرت آیة الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):

این کار جایز نیست، مگر در مواردى که مقرّرات اجازه مى دهد، یا اینکه با اجازه مسئولیتى که در این حیطه اختیارات قانونى دارند، بوده باشد.

پاسخ حضرت آیة الله هادوی تهرانی (مد ظله العالی):

اگر اجازه این گونه تصرفات به صورت کتبی یا شفاهی یا با توجه به قراین عرفی از سوی مرجع دارای صلاحیت برای چنین اجازه ای، صادر نشده باشد، باید از آن اجتناب کرد.

حضرت آیة الله هادوی تهرانی (مد ظله العالی):

استفاده شخصی از اموال ادارات بدون اجازه کسانی که حق صدور چنین اجازه ای را دارند، جایز نیست و استفاده کننده ضامن است و باید هزینه استفاده را به حساب آن اداره واریز کند یا به شکلی آن را به اداره برساند.

حضرت عیسی(علیه السلام) از پیامبران بزرگ الهی است که ایمان و احترام او بر مسلمانان واجب است. به حکم قرآن کریم مسلمانان تفاوتی میان پیامبران قائل نیستند: «آمَنَ الرَّسُولُ بِما أُنْزِلَ إِلَیْهِ مِنْ رَبِّهِ وَ الْمُۆْمِنُونَ كُلٌّ آمَنَ بِاللَّهِ وَ مَلائِكَتِهِ وَ كُتُبِهِ وَ رُسُلِهِ لا نُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ مِنْ رُسُلِهِ »؛[1] پیامبر، خود به آنچه از جانب پروردگارش به او نازل شده ایمان دارد. و همه مۆمنان، به خدا، فرشتگانش، كتاب‌هایش و پیامبرانش ایمان دارند. میان هیچ‌یک از پیامبرانش فرقى نمى‏نهیم.

از این رو، میلاد آن پیامبر را علاوه بر مسیحیان به مسلمانان نیز می‌‌توان تبریک گفت. البته، تبریک به مسیحیان اگر از بابت حسن همجواری و احترام به همسایگان و دوستان مسیحی باشد، مناسب است، ولی اگر تبریک ما نوعی سرسپردگی به آنان بوده و بخواهیم با آنان در خلاف جهت منافع عمومی مسلمانان طرح دوستی بریزیم، صحیح نیست.

قرآن کریم در این باره می‌فرماید: «اى كسانى كه ایمان آورده‌‏اید، یهود و نصارا را به دوستى برمگزینید. آنان خود دوستان یكدیگرند. هر كس از شما كه ایشان را به دوستى گزیند در زمره آنها است. و خدا ستمكاران را هدایت نمى‌كند».[2] در جایی دیگر فرموده است: «اى كسانى كه ایمان آورده‏‌اید، اهل كتاب را كه دین شما را به مسخره و بازى مى‌‏گیرند، و نیز كافران را به دوستى برمگزینید. و اگر ایمان آورده‌‏اید از خدا بترسید». [3]

توجه:

در پایان تذکر این نکته ضروری است که اگرچه مسلمانان هیچ‌گونه تفاوتى میان رسولان الهى نمى‌‏گذارند، و همه را از سوى خدا مى‌‏دانند، و همگى را محترم مى‌‏شمارند. اما روشن است كه این موضوع، منافاتى با نسخ ادیان پیشین به وسیله ادیان بعد ندارد؛ زیرا تعلیمات انبیا؛ مانند تعلیمات مراحل مختلف تحصیلى از ابتدایى، راهنمایى، دبیرستانى و دانشگاهى است، اگر چه اصول آن یكى است، ولى در سطوح مختلفى پیاده مى‌‏شود و به هنگام ارتقا به مرحله بالاتر برنامه‌‏هاى پیشین كنار مى‏‌رود، در عین این‌كه احترام همه آنها محفوظ است.[4]

پی نوشتها:

[1]بقره، 285.

[2]مائده، 51. «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا الْیَهُودَ وَ النَّصارى‏ أَوْلِیاءَ بَعْضُهُمْ أَوْلِیاءُ بَعْضٍ وَ مَنْ یَتَوَلَّهُمْ مِنْكُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ إِنَّ اللَّهَ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمین».

[3]همان، 57. « یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا الَّذینَ اتَّخَذُوا دینَكُمْ هُزُواً وَ لَعِباً مِنَ الَّذینَ أُوتُوا الْكِتابَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَ الْكُفَّارَ أَوْلِیاءَ وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنْ كُنْتُمْ مُۆْمِنینَ».

[4]مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج ‏2، ص 398

منابع:

سایت اسلام کوئیست

تفسیر نمونه ج 2