تبیان، دستیار زندگی
از آنجایی که غنا به معنی کشیدن صدا و هر گونه صدا و آواز استعمال شده، به همین جهت همه ی فقها «لهوی بودن» را از قیود غنای حرام می دانند و برخی نیز قید «مطرب» بودن را به آن افزوده­اند. در مورد موسیقی نیز اکثر فقها نوع لهوی آن را حرام می دانند و برخی موسیقی م
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

مطمئن باشید پاسخ سوالتان را میگیرید!!

حکم موسیقی و غنا

موسیقی


با توجه به برخی آیات و روایات و سخنان برخی روان شناسان، مواردی همچون، گرایش انسان به فساد و فحشا، غفلت از یاد خدا، تاثیر سوء موسیقی و غنا بر روان و اعصاب و استفاده سوء استعمارگران از آن را می توان از جمله حکمت های حرمت موسیقی و غنا دانست
.


پرسش: گوش دادن به چه نوع ترانه و موسیقی حرام است؟ لطفاً در مورد مطرب و غنا بیشتر و قابل فهم تر توضیح دهید.

پاسخ: موسیقی و غنا در اصطلاح فقه با یکدیگر فرق دارد. غنا عبارت است از آوازی که از حنجره بیرون آمده و در گلو چرخانده شود، در شنونده حالت سرور و وجد ایجاد کرده و مناسب مجالس لهو و خوش گذرانی باشد. اما موسیقی آهنگی است که از آلات موسیقی پدید می آید.

با توجه به برخی آیات و روایات و سخنان برخی روان شناسان، مواردی همچون، گرایش انسان به فساد و فحشا، غفلت از یاد خدا، تاثیر سوء موسیقی و غنا بر روان و اعصاب و استفاده سوء استعمارگران از آن را می توان از جمله حکمت های حرمت موسیقی و غنا دانست.

دلائل اصلی حرمت موسیقی (یا حلیت برخی اقسام آن) آیات قرآن و روایات پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) و ائمه (علیهم السلام) است.

از میان آیات قرآن می توان به آیه های 72 سوره ی فرقان، 30 سوره ی حج، 3 سوره ی مۆمنون و 6 سوره ی لقمان اشاره کرد که ائمه(علیهم السلام) در تفسیر آنها فرموده اند: مراد از واژه های "قول زور"، "لهو" و "لغو"در این آیات، غنا است.

همچنین روایاتی وجود دارد که در اثبات حرمت غنا به آنها استدلال شده است. وبه دسته ای دیگر از روایات، که در آنها آلات موسیقی و استعمال آنها حرام شمرده شده، برای اثبات حرمت برخی موسیقی ها استدلال شده است.

از آنجایی که غنا به معنی کشیدن صدا و هر گونه صدا و آواز استعمال شده، به همین جهت همه ی فقها «لهوی بودن» را از قیود غنای حرام می دانند و برخی نیز قید «مطرب» بودن را به آن افزوده‌اند. در مورد موسیقی نیز اکثر فقها نوع لهوی آن را حرام می دانند و برخی موسیقی مطرب را نیز حرام می دانند.

فقها در این باره می فرمایند:

هر موسیقی که به نظر عرف مردم، موسیقی لهوی و مطرب باشد که معمولا مناسب با مجالس عیش و نوش است، موسیقی حرام محسوب می‏شود. تشخیص موضوع هم موکول به نظر عرف مکلفین است و اگر موسیقی این گونه نباشد به خودی خود اشکال ندارد.(1)

با توجه به برخی آیات و روایات و سخنان برخی روان شناسان، مواردی همچون، گرایش انسان به فساد و فحشا، غفلت از یاد خدا، تاثیر سوء موسیقی و غنا بر روان و اعصاب و استفاده سوء استعمارگران از آن را می توان از جمله حکمت های حرمت موسیقی و غنا دانست

موسیقی مطرب و لهوی آن است که به سبب ویژگی هایی که دارد انسان را از خداوند متعال و فضایل اخلاقی دور نموده و به سمت بی بند و باری و گناه سوق دهد.(2) کلیه صداها و آهنگ‌هایی که مناسب مجالس لهو و فساد باشد حرام و غیر آن حلال است و تشخیص آن با مراجعه به اهل عرف «متدینین» خواهد بود.(3)

از نظر علمی هم دانشمندان زیادی موسیقی هایی رو رد کردند:

بعضی دانشمندان گفته اند موسیقی مخصوصا آهنگ های تند باعث تحریکاتی در سمپاتیک و پاراسمپاتیک میشود. این موضوع باعث به هم خوردن تعادل اعصاب میشود و همین موضوع باعث ضعف اعصاب و خیلی از بیماریها دیگه میشود از جمله اختلال حواس،پریشانی،جنون،مشکل شنوایی،نا بینایی و....

دکتر ولف ادلر پرفسور دانشگاه کلمبیا: بهترین و دلکش ترین نواهای موسیقی شوم ترین اثار را روی اعصاب انسان باقی میگذارد،اصولا شنیدن موسیقی و کنسرت در اعصاب یک نوع اثر تخدیری ایجاد میکند..گاهی آنچنان شدید است که شنونده را مانند افراد بهت زده میسازد(حتما تجربه کردید)و لذت فوق العاده ای که افراد از آن میبرند از همین اثر تخدیری است..واضح است که اینگونه تخدیر ها زیان های فراوانی دارند آمار جنایت هایی که نمودار این حقیقت است بسیار است.

و حسن ختام:

حضرت آیت الله امجد (حفظه الله) فرمودند:موسیقی مطرب حرام است چون فکر و تعقل را از انسان میگیرد. البته  هر نوع موسیقی حتی اگر حلال هم باشد موجب ضعیف شدن اراده انسان می شود.

پی نوشت:

[1]. أجوبة الاستفتاءات حضرت آیت الله خامنه ای(ترجمه فارسی) ص 248، سۆال 1127.

[2]. توضیح المسائل مراجع، ج 2، ص 803.

[3]. همان.

فرآوری: آمنه اسفندیاری 

بخش احکام اسلامی تبیان


منابع:

سایت حوزه

سایت اسک دین

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.