قمه زنى در روز عاشورا چه حكمى دارد؟
از رسالت های مهم مجالس عزاداری در طول تاریخ یکی بسط و گسترش علوم و معارف دینی بوده است که نباید اجازه داد این رسالت بزرگ دستخوش آمال نابخردان قرار گیرد و دیگر رسالت این مجالس در زمان ما شناساندن چهره‌های منفور معاصر است. امروز باید شمر زمان را شناساند. باید نقشه بنی امیه عصر را بررسی كرد. نقشه‌هایی كه در صدد رخنه در اركان دین و پایه محكم ولایت هستند را باید نقش بر آب كرد.
در ادامه بحث آسیبهای عزاداری این مقاله به بعد دیگری از این مقوله مهم می پردازد:
بررسی یک آسیب دیگر در مجالس امام حسین علیه السلام
از دیگر آسیب‌هایی كه متوجه مجلس عزاداری سالار شهیدان است و در عصر كنونی باید به آن اشاره كرد پایین آمدن سطح علمی و كیفی این مجالس است.
در گذشته افرادی كه به منابر می‌رفتند از لحاظ علمی در جایگاه قابل قبولی بودند. مردم ابتدا به مسایل شرعی گوش داده و پس از آن مطالب تاریخ و اخلاق و در نهایت ذكر مصیبتی می‌‌شد و حضار به شیوه‌های گوناگون ارشاد شده و استفاده می‌كردند. امروزه منبرها از بیان مسایل شرعی تهی شده است. در برخی موارد مشاهده شده است كه مردم حوصله شنیدن مسئله شرعی را ندارند. بسنده كردن به صدای خوش مداحی رسالت ما را به پایان نمی‌رساند. سطحی شدن و قشری فكر كردن و عدم توجه به عمق حادثه بزرگ كربلا ما را از اهداف و فلسفه عزاداری دور می‌كند. چه رسد به آنكه این مجالس مأمنی برای تكثیر خلاف شرع باشد كه خود مصیبتی بزرگتر از شهادت امام است.
از پیامدهای تحلیل نادرست از روایات گریه بر امام ـ علیه السّلام ـ ترویج لاابالی‌گری و ولنگاری در آموزه‌های دینی است. اگر در این قسمت توجه نشود گناهی عظیم متوجه گویندگان خواهد شد.
از رسالت های مهم مجالس عزاداری در طول تاریخ یکی بسط و گسترش علوم و معارف دینی بوده است و نباید اجازه داد این رسالت بزرگ دستخوش آمال نابخردان قرار گیرد و دیگررسالت این مجالس در زمان ما شناساندن چهره‌های منفور معاصر است. امروز باید شمر زمان را شناساند. باید نقشه بنی امیه عصر را بررسی كرد. نقشه‌هایی كه در صدد رخنه در اركان دین و پایه محكم ولایت هستند را باید نقش بر آب كرد.
بعد از این مقدمه نوشتارمان را با چند پرسش و پاسخ در باب احکام عزاداری ادامه میدهیم:
آیة الله صافی گلپایگانی(دام ظله):
سوال: «هروله» در جلسات عزاداری چه حکمی دارد؟
جواب: گاه می‌شود كه اشخاص مصیبت‌زده از شدّت تأثر از جا بر می‌خیزند و می‌روند و می‌آیند و خود را می‌زنند و فریاد می‌كنند؛ اگر كسی در مصیبت حضرت سیدالشهدا سلام‌الله‌علیه كه اعظم مصائب است واقعاً چنین حالی پیدا كند، یا مثل تباكی چنین حالی را دارد نمی‌توان این حالات را اهانت دانست. در این موارد سلیقه‌ها مختلف است؛ بحسب ازمنه و امكنه فرق پیدا می‌كند و عرف عام را باید ملاك دانست. آنچه لازم است این است كه همه بر حفظ و شكوه و عظمت و حقیقت و وقار قدس و ملكوتی این برنامه و نشان دادن كمال حزن و اندوه خود اهتمام نمایند.
آیة الله خامنه ای(مدظله):
سوال: قمه زنى در روز عاشورا چه حكمى دارد؟
جواب: قمه زنى علاوه براینكه عرفاً از مظاهر حزن و اندوه شمرده نمىشود و در زمان ائمه (علیهم السلام) و پس از آن نیز سابقه ندارد و تأییدى از ائمه معصومین (علیهم السلام) نیز در مورد آن - نه به شكل عام و نه به شكل خاص - نشده است، در حال حاضر وهن مذهب شمرده مىشود و جایز نیست.
آیة الله صافی گلپایگانی(دام ظله):
سوال: حکم چاك‌زدن گریبان و بر سر و صورت زدن در مصیبت امام حسین علیه‌السلام چیست؟
جواب: بر سر و صورت زدن و گریبان چاك‌زدن در مصیبت آن بزرگوار، مانعی ندارد.
فرآوری : آمنه اسفندیاری
بخش احکام اسلامی تبیان
منابع:
سایت اندیشه قم (مطلبی از محمد غفرانی / مرکز مطالعات و پاسخ گویی به شبهات)
پایگاه اطلاع رسانی مراجع عظام: صافی گلپایگانی، خامنه ای(دام ظلهم)
