قصد وطن و حکم نماز و روزه
امام زمان علیه السلام «واما الحوادث الواقعه فارجعوا فیها الی رواة حدیثنا فانهم حجتی علیکم و انا حجت الله علیهم » در حوادثی که پیش می آید، به کسانی مراجعه کنید که حدیث ما را نقل می کنند، بدرستیکه آنها حجت من برشما و من حجت خداوند بر آنها هستم.
سئوال: 1- زنی که شوهر می کند و وطن شوهر غیر از وطن اوست، آیا زن می تواند از وطن اصلی خود اعراض نکند و آن را به عنوان وطن خود نگهدارد؟
2- شوهری که از وطن اصلی خود اعراض نکرده اگرهمسر او به همراهش به آنجا برود که وطن اصلی شوهر است ولی وطن زن نبوده حکم نماز و روزه زن چیست؟
حضرت آیة الله خامنه ای:
1- اشکال ندارد.
2- در فرض سوال بدون قصد اقامه ده روز نماز شکسته و روزه صحیح نیست.
حضرت آیة الله تبریزی:
1- اگر احتمال دهد که در آینده ولو برای ماندن در مدتی از سال به آنجا برگردد اعراض محقق نشده و نمازش در آنجا تمام و روزه اش صحیح است.
2- در فرض مزبور نمازش شکسته است و روزه اش صحیح نیست.
حضرت آیة الله سیستانی:
1- می تواند.
2- اگر قصد ده روز نکند شکسته است.
حضرت آیة الله صافی گلپایگانی:
1- اگر حق سکونت را برای خود قرار نداده و شوهرش اهل شهر دیگر است و او برای زندگی با شوهر به آن شهر رفت آن شهر عرفا وطن او حساب شده واعراض از وطن سابق محسوب است.
2- وطن زن محسوب نمی شود.
حضرت آیة الله بهجت:
1- مانعی ندارد باشرایط آن.
2- قصر است (شکسته است) اگر شوهر و به تبع او زن قصد زندگی کردن بخشی از سال را در آنجا ندارند و همچنین قصد اقامه ده روز را نداشته باشد.
حضرت آیة الله مکارم شیرازی:
1- هر گاه قصد داشته باشد برای زندگی مستمر به وطن خود بازگردد نمی تواند شوهر را راضی یه این کار کند و نمازش در وطن تمام است.
2- نماز و روزه در وطن سابق شوهر شکسته است.
بخش احکام اسلامی تبیان
منبع: کتاب "مسائل جدید از دیدگاه علما و مراجع"